Tegen een inbeslagname kan door de beslagene of door degene die redelijkerwijze als rechthebbende meent te worden aangemerkt door het indienen van een klaagschrift in beklag worden gekomen tegen die inbeslagname en het uitblijven van een last tot teruggave. Kenmerkend aan die procedure is dat relatief snel een beslissing van de rechter kan worden verkregen over het beslag en niet het uiteindelijke vonnis in de strafzaak (welke tegenwoordig vaak lang op zich kan laten wachten) hoeft te worden afgewacht. Daarbij dient de beklagrechter echter wel zeer terughoudend te zijn en mag deze slechts in die gevallen waarin het overduidelijk is dat het beslag moet worden opgeheven tot opheffing overgaan. In alle andere gevallen dient toch het eindvonnis te worden afgewacht.
Er gaat bij de beklagprocedure wel eens wat fout. Er staat bovendien geen hoger beroep open tegen een beslissing van de beklagrechter, maar wel beroep in cassatie. Bij ons kantoor houden met name mr. Wouters en mr. Takens zich bezig met het verlenen van rechtsbijstand in cassatie. Deze, bij de Hoge Raad der Nederlanden, te voeren procedure kent namelijk zijn eigen bijzonderheden en is niet gelijk aan een feitenbehandeling, zoals bij de rechtbank of een gerechtshof. Zoals na te gaan is op www.rechtspraak.nl hebben mr. Wouters en mr. Takens vaker terecht kunnen klagen over een beklagprocedure. Zo ook in de zaak waarin een klaagschrift door de rechtbank behandeld werd door de gewone raadkamer en niet, zoals de wet voorschrijft in bijzondere gevallen, door de economische raadkamer. De in cassatie bestreden beslissing werd door de Hoge Raad dan ook vernietigd en het klaagschrift dient alsnog, nu door de juiste raadkamer, te worden behandeld.
https://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:HR:2023:611